Likya Yolu, Ovacik Faralya

Zelfde tijd, zelfde haan !  Vandaag lopen we 15 km  naar ons volgende onderkomen in Faralya. We worden met de auto van het pension afgezet in Ovacik waar het officiële startpunt is van de Lykia Yolu. Heel veel klimmen en dalen over moeilijk begaanbare rotspaadjes. Boven gekomen zien we neer op het mooie strand van Oludeniz waar we gisteren waren. Overal prachtige vergezichten. Links van ons torent de kale berg Baba Dag omhoog en zijn we dankbaar voor een glas verse sinaasappelsap dat ons door een geitenboerinnetje op haar primitieve terrasje wordt geserveerd. We zwoegen verder. Op een prachtig plekje met uitzicht op de zee beneden ons genieten we van ons lunchpakketje. De weg is lang, de zon is heet, we zijn zo onderhand geheel bezweet. (Even een kort rijmpje ter nagedachtenis van dr. P.) De bidons zijn al een tijdje leeg maar gelukkig komen we onderweg fonteintje met bergwater tegen waarmee we onze dorst weer even kunnen lessen. Tegen een uur of 3 zien we in het bos al een reclamebord van het Montenegro hotel waar we een uurtje later moe maar voldaan arriveren. Het restaurant heeft een schitterend  uitzicht maar de beloofde spectaculaire zonsondergang wordt ons deze avond door plots opkomende bewolking door de neus geboord. Wel weer heerlijk eten