Likya Yolu Phellos naar Antiphellos

26 juni 2015 - Kas, Turkije

The last mission. 

Na het ontbijt dat ons wordt opgediend door een perfect Engels sprekende jongedame afkomstig uit Istanbul (ook haar werd het haar te druk daar), pakken we onze rugzakjes voor een laatste pittige wandeling. Dit keer gaan we niet verdwalen !  Het belooft een warme dag te worden en ik kijk vanaf het balkon nog even naar de baai en het op een steenworp van de kust afgelegen Griekse eiland Meis (Kastellorizo). Dezelfde taxi als die van gisteren brengt ons naar een boswachterswoning hoog in de bossen boven Kaş. We lopen van daar naar  de resten van de antieke stad Phellos (Kaş heette vroeger Antiphellos) Als we een klein zijpaadje over het hoofd zien dalen we flink af maar moeten in de hitte weer flink terug omhoog klimmen. Nou niet weer verdwalen ! We hervinden ons pad en komen na een uurtje voorbij een mooie tombe boven op de heuvels. Iets verder door zien we de muren van wat eens de acropolis moet zijn geweest. Weinig van over maar hier wel weer een mooi uitzicht. We passeren een Romeinse sarcofaag. Weer 5 minuten verder een prachtige grafcomplex met opvallende goed bewaarde geheel uit de rotsen gehakte graven waarvan er een in de vorm van een klein vrijstaand huis. We dalen een stukje af langs hetzelfde pad om even later het pad naar Kas weer te vervolgen. In de verte zien we de blauwe spits van de minaret van het dorpje Çukurbağ. We lopen door het dorpje naar de moskee met een fonteintje waar een kudde van zeker 100 pikzwarte geiten ons staat op te wachten. Verder over een wat vlakker terrein en ondertussen schalt uit de minaret van een tweede moskee die dit kleine dorpje rijk is iets wat waarschijnlijk het vrijdaggebed zal zijn. Gratis inspiratie voor ons onderhand wel weer vermoeiende tochtje ( 4,5 uur pure looptijd). Een eind uit het dorp is een klein pensionnetje waar we wat te drinken en te eten vragen. De vrouw van de eigenaar (een kunstschilder) wil wel iets voor ons klaarmaken als we een kwartiertje kunnen wachten. Graag want dit is de enige gelegenheid om wat de foerageren en Kas is nog zeker 2 uur lopen. Inwendig versterkt  lopen we verder. Op een kale vlakte die volgt raken we onze markeringen weer kwijt. Gelukkig zijn er hier en daar stenen mannetjes, opgeworpen door andere wandelaars, die onze richting aangeven. We vinden het pad weer en dat leidt ons naar een fabelachtig panorama hoog op de uitstekende rots boven Kaş. We moeten nu over een stenen geitenpad helemaal afdalen waar we meer dan een uur over zullen doen. Het is bloedheet en Kaş lijkt maar amper dichterbij te komen. Eindelijk zijn we beneden in het stadje en om 5 uur in het appartement. Geen recordtijd maar..mission completed ! 

Vanavond nog even genieten van de gezellige mediterrane atmosfeer in Kaş, opvallend zijn de leuke huisjes met mooie houten balustrades,  en lekker eten in de buurt van het gezellige Ataturk plein bij de haven met een welverdiend glaasje wijn. Morgen naar huis.

Voorlopig even uitgeSTAPt maar wel voldaan na deze boeiende, intensieve trektocht.

1 Reactie

  1. Babette:
    27 juni 2015
    Gefeliciteerd met het behalen van de eindstreep! Reinier en ik hebben alle tochten met genoegen meegelezen, maar moeten eerlijk bekennen dat we tijdens de lange tochten liever niet in jullie wandelschoenen zouden staan...! Al ben ik toch wel geinspireerd, misschien voor volgend jaar een mooie wandelroute langs het Ontario Lake plannen!?
    Fijne terugreis gewenst, liefs Babette