Likya Yolu, Alinca naar Gey

Alinca, een tegen de berghelling aangeplakt gehucht van een paar huisjes en wat rondlopende geiten met hun hoedsters. We verblijven in B&B Alamut dat zelfs een Trip Adviser aanbeveling heeft. Het reclamebord buiten vermeldt dat men er warm water heeft ! In de tuin staat een installatie van een hoop stalen pijpen waarmee het water door de zon wordt opgewarmd. Aangezien ik nog steeds Wim Hof volg (the Ice man) en alleen maar koud douche zal ik van deze luxe geen gebruik maken. De eigenaren van dit établissement zijn een kunstzinnig ( ze beschilderen stenen ) stel van een jaar of 40 dat de drukte van Istanbul achter zich heeft gelaten om hier in de middle of nowhere hun versie van een B&B te beginnen. Vannacht nog even de spectaculaire sterrenhemel bekeken. Je kunt hier zelfs de melkwegnevel zien ! 

In de verte op een bergkam aan de overkant zien we vaag het dorpje Gey liggen waar we vandaag naartoe zullen wandelen. Eerst een lekker ontbijtje met zelfgemaakte moerbij jam, marmelade, honing, kersenjam en de gebruikelijke tomaten, komkommer en feta en een vers eitje. We nemen afscheid en lopen het dorpje uit en beginnen aan een verraderlijke afdaling vol losse stenen waar we stapje voor stapje ons pad zigzaggend vervolgen. We passeren een droge rivierbedding vol bloeiende oleanders en beginnen nu weer aan een klim over een rotspad met prachtige vergezichten op de kapen die we voor en achter ons zien liggen. Weer hier en daar schildpadden die je soms maar net op tijd opmerkt voor je je voet er op wilt zetten in de veronderstelling dat het een steen is. Halverwege een pauzemomentje bij een mooie Ottomaanse cisterne met rond stenen dak. We klimmen verder, nu eens door dennenbos, dan weer door weilanden met geiten en vervolgens door olijfboomgaarden. In de verte hoog boven op de 7e kaap zien we de huisjes van het dorpje Gey waar we naar toe moeten. Nog maar 2 uur klimmen. Het laatste stukje gaat over de weg waarover geen verkeer gaat vanmiddag. Ook onderweg op het pad niemand tegengekomen. Bij het eerste de beste eethuisje worden we vriendelijk uitgenodigd wat te komen drinken. We ploffen neer en bestellen meteen maar een kleine lunch waarna de tafel wordt volgezet met schaaltjes  heerlijk eten. We laten het ons goed smaken en na afdracht van 35 TL voor spijs en drank lopen we het laatste uurtje over een kale akker naar de top van de kaap waar zich ons onderkomen Yediburun Lighthouse hotel bevindt met rondom fabelachtige uitzichten op de Lycische kustlijn. Op onze kamer met bad (!) staan onze koffers alweer klaar en na ons verfrist te hebben ploffen we neer op de ligstoelen bij het zwembadje om wat te lezen en bij te komen van deze mooie maar vermoeiende tocht. Morgen is er een optionele wandeling - we zullen zien !

Onze kamers op de 1e verdieping heeft door de vele kussens en de grote sofa een oosterse sfeer en vanuit bad en op het kleine balkon heb je een prachtig zicht op de kustlijn diep onder ons. Op het balkon is het vanavond wel heel winderig. Vanwege de harde wind hier boven op de kaap eten we vanavond binnen in een kleine serre. Er is wellicht vanwege de zondag een aardige bezetting van zo'n 20 man. Het diner wordt in buffetvorm opgediend hetgeen in de kleine ruimte wat rommelig is. Het eten is ook wat minder verfijnd dan we tot nu toe gewend waren maar het glas Turkse rode wijn maakt veel goed. Als we boven in bed nog wat lezen wordt er onder  ons nog wat live muziek gemaakt.

Ik lees op dit moment de nieuwe roman van Houellebeck - soumission - die op zijn bekende provocerende wijze een toekomst schets van de politieke situatie in Frankrijk na de komende verkiezingen in 2017. De moslimpartij komt aan de macht en de nieuwe president Ben Ali weet in korte tijd Frankrijk ( en uiteindelijk heel Europa) te islamiseren. Turkije en andere landen rond de Middellandse zee sluiten zich bij de EU aan. Grappig om dit boek hier in Turkije te lezen onder het regelmatig geroep vanuit de moskee. Over de EU gesproken: morgen weer een conferentie over een mogelijke Grexit. Hier geen Wi-Fi en t.v. dus we horen het later wel. We besluiten morgen de optionele wandeling toch maar te gaan maken.